Proces deregulacji zawodów, w celu ułatwienia dostępu do ich wykonywania, nie ominął również osób wykonujących lub zainteresowanych wykonywaniem zawodu biegłego rewidenta. Zliberalizowaniu uległy zasady zdobycia uprawnień, a nastąpiło to w tzw. II transzy deregulacji.
Zmiany obejmują odbywanie praktyki i aplikacji, które uległy uproszczeniu. Aby zostać rewidentem, na podstawie ustawy deregulacyjnej, niezbędne jest odbycie rocznej praktyki w zakresie rachunkowości, w dowolnym kraju Unii Europejskiej, a także dwuletniej aplikacji pod patronatem podmiotu, który posiada uprawnienia do badania sprawozdań finansowych. Podmiot taki musi być zarejestrowany na terenie UE, a aplikacja powinna ponadto odbywać się pod okiem biegłego rewidenta. Alternatywą jest odbycie trzyletniej praktyki w podmiocie zarejestrowanym w kraju członkowski, uprawnionym do badania sprawozdań finansowych. W tym wypadku aplikacja taka musi również być patronowana przez biegłego rewidenta. Ustawa zezwala także, aby na poczet niezbędnego okresu praktyki zaliczyć piętnastoletnie doświadczenie zdobyte w branży rachunkowej, prawnej lub finansowej.
Kolejną zmianą jest zaliczenie praktyki w zakresie rachunkowości, jeśli kandydat wykaże, że pozostawał w stosunku pracy na samodzielnym stanowisku w komórkach finansowo – księgowych przez co najmniej 3 lata, posiada uprawnienia inspektora kontroli skarbowej lub posiada certyfikat księgowego, który uprawnia go do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, lub świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, wydane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Zasady zdawania egzaminów zostały rozszerzone, ustawa wprowadza bowiem dwie nowe możliwości. Zaliczyć egzamin zawodowy można uznając za część postępowania kwalifikacyjnego wiedzę teoretyczną kandydata na podstawie ukończonych przez niego studiów wyższych, na kierunku, który swoim programem obejmuje zakres wiedzy wymaganej w postępowaniu kwalifikacyjnym. Na wniosek kandydata na poczet egzaminów można mu uznać także wiedzę teoretyczną, której posiadanie potwierdza uzyskany pozytywny wynik egzaminu w ramach postępowania kwalifikacyjnego, który kandydat uzyskał od organu uprawnionego do nadawania tytułu biegłego rewidenta w dowolnym kraju Unii. Warunkiem jest jednak, żeby zakres egzaminu obejmował zakres wiedzy wymaganej dla kandydatów podchodzących do egzaminu przed organami krajowymi.
Ponadto zmianie uległa kwestia doskonalenia zawodowego. Nowe regulacje nakładają na biegłych obowiązek stałego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych, w tym między innymi poprzez odbywanie raz w roku szkolenia zawodowego. Do takiego szkolenia zaliczyć można również te prowadzone przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów lub inne organy do tego uprawnione. Szkolenie takie, na mocy nowelizacji, może zostać zastąpione poprzez samokształcenie, jeśli rewident przedstawi stosowane oświadczenie. Zakres wiedzy zdobytej w ten sposób musi odpowiadać zakresowi wykonywania zawodu.
Zmianie ulegną także wymogi co do formy prowadzenia działalności przez rewidenta, który odtąd będzie mógł wykonywać zawód prowadząc działalność we własnym imieniu i na własny rachunek, jako wspólnik podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, pozostając w stosunku pracy z takim podmiotem lub na podstawie umowy cywilnoprawnej z podmiotem uprawnionym do takiego badania. Dotychczas łączenie różnych form wykonywania zawodu nie był możliwe.